Moderne lithium-ion batterijen, de krachtpatsers achter elektrische voertuigen en grid-opslagsystemen, worden geconfronteerd met een onzichtbare tegenstander tijdens hun overwegend inactieve levensduur. Hoewel deze batterijen ongeveer 90% van hun bestaan in opslag doorbrengen - zoals geparkeerde elektrische voertuigen - blijven ze degraderen door een proces dat kalenderveroudering wordt genoemd, waarbij parasitaire reacties geleidelijk de capaciteit verminderen en de weerstand verhogen.
Het begrijpen van kalenderveroudering vormt een unieke temporele uitdaging - aanzienlijke degradatiegegevens bij kamertemperatuur vereisen jaren om te verzamelen. Wetenschappers omzeilen dit doorgaans door gegevens te verzamelen bij extreme temperaturen over kortere perioden, en vervolgens te extrapoleren via versnelde verouderingsmodellen. Deze modellen vertrouwen traditioneel op twee fundamentele principes: de t 0.5 tijdsafhankelijkheid (die de diffusie-beperkte groei van de vaste elektrolytinterfacelaag weerspiegelt) en Arrhenius-type temperatuurafhankelijkheid.
Hoewel talrijke studies aanvankelijk deze traditionele modellen ondersteunden voor verschillende batterijchemieën - waaronder grafietanodes in combinatie met nikkel-mangaan-kobalt (NMC) of lithium-ijzerfosfaat (LFP) kathodes - onthult opkomend onderzoek significante afwijkingen. Sommige batterijen vertonen alternatieve machtswet-tijdsafhankelijkheden (t b ), terwijl andere het Arrhenius-temperatuurgedrag behouden, maar de t 0.5 relatie opgeven. Deze discrepanties suggereren complexere degradatiemechanismen die een rol spelen, mogelijk met inbegrip van kathode-elektrolytinterfacegroei, overgangsmetaalontbinding of corrosie van de koperen stroomverzamelaar.
De meeste kalenderverouderingsstudies bestrijken maanden tot vijf jaar, maar batterijen in de echte wereld vereisen prestaties over tientallen jaren. Recente studies met een langere duur onthullen kritieke inzichten:
Deze bevindingen suggereren dat modellen die zijn gevalideerd met kortetermijngegevens de langetermijndegradatie aanzienlijk verkeerd kunnen weergeven.
Een baanbrekende studie die 232 batterijen van acht typen, vier chemieën en vijf fabrikanten over 13 jaar analyseerde, onthult verschillende paradigmaverschuivende conclusies:
Deze bevindingen vereisen een fundamentele herevaluatie van batterijverouderingsmodellen en -beheerstrategieën. Toekomstig onderzoek moet prioriteit geven aan:
Naarmate de wereld overgaat op elektrificatie en opslag van hernieuwbare energie, wordt het nauwkeurig voorspellen en verminderen van batterijveroudering steeds crucialer. Dit onderzoek vormt de basis voor het ontwikkelen van duurzamere, betrouwbaardere energieopslagoplossingen om onze duurzame toekomst van stroom te voorzien.
Contactpersoon: Miss. Tina Meng
Tel.: +86 19866156608
Fax: 86-755-2106-2725